Wieś położona jest na północ od Grodkowa i należy do najstarszych w gminie. Po raz pierwszy w dokumentach była wzmiankowana w 1258 roku, przy okazji nadania przez księcia wrocławskiego Henryka III Białego miejscowych dóbr Wiglowi de Banchow w nagrodę za wierną służbę. Niespełna sto lat później, bo w 1335 roku, pojawiły się pierwsze informacje o kościele pod wezwaniem św. Katarzyny, zbudowanym prawdopodobnie z inicjatywy biskupa Przecława z Pogorzeli. W XIV i XV stuleciu należał do zakonu maltańskiego z Oleśnicy Małej, a w latach 1534-1945 roku do ewangelików. Gotycka budowla została przekształcona m.in. w XVI wieku. Otoczona jest średniowiecznym murem, w którym po zachodniej stronie zachowała się brama z renesansową attyką. Jednym z najważniejszych i najciekawszych zabytków Bąkowa jest stół sędziowski, relikt średniowiecznego prawa, rzadko dziś spotykany w Polsce. To przy nim odbywały się narady sędziowskie, po których ogłaszano wyroki. We wsi znajduje się także kamienny pręgierz kościelny, służący do wymierzania kar (bez kary chłosty i kar cielesnych), m.in. za naruszanie przykazań kościelnych. Jest to jedyny tego typu zabytek w województwie opolskim.