Wieś Wierzbnik lezy przy trasie Grodków-Brzeg. Zabudowani wsi tworzą zwarty ciąg po obu stronach jezdni. Położona jest ona na terenie lekko podmokłym. W części północnej płynie z południa ku północy niewielki potok Wiązówka, do którego wpadają mniejsze bezimienne cieki okalające wieś do wschodu i zachodu.

Wierzbnik położony jest w północnej części gminy. Po raz pierwszy był wzmiankowany w księdze wrocławskich biskupów z 1305 roku. Wówczas również był ich własnością. Potem należał do Petera von Wiese oraz znanego rodu panów z Pogorzeli i podobno już w tym czasie znajdował się tu pałac myśliwski. Z 1375 roku pochodzi kolejna wzmianka o wsi, kiedy Jeschko pozbył się majątku na rzecz Peschko Rosenaua. Przez stulecia Wierzbnik wchodził w skład posiadłości książąt piastowskich z Brzegu. Od końca XVI do połowy XVII wieku był własnością rodu Wachtel von Panthenau, a potem Lichnowskich, rodziny von Donat i baronów von Koppy. W 1830 roku należał do hrabiego Josepha Adriana von Hoverden, w 1849 roku do Adolfa Reitscha, w 1857 roku do Georga Rupprichta, a od 1859 roku do Oswalda von Hoenika, który powrócił z Rosji, gdzie pełnił funkcje carskiego radcy. Jego żoną była Antoinette hrabina Belzig von Kreutz. Za ich czasów w 1887 roku przebudowano pałac, w którym powstały nowe wieże. Po śmierci Hoenika w 1891 roku majątek w spadku otrzymała córka Marie Olga von Teichmann und Logischen z mężem baronem Hansem Walterem z Dąbrówki Górnej. W 1912 roku nowym właścicielem został Erhard Neugebauer, porucznik rezerwy 7 Regimentu Kirasjerów, który jesienią tego samego roku gruntownie wyremontował pałac. Ostatnimi właścicielami majątku byli przedstawiciele rodziny von Sonneck, którzy opuścili Wierzbnik w styczniu 1945 roku.

Eklektyczny pałac został zbudowany w XIX wieku. W tym samym stuleciu był przebudowywany w latach 1859, 1876 oraz w roku 1887. Nad budowlą górowała okazała, czworoboczna wieża z czwartą kondygnacją zdobioną pruskim murem i zwieńczona czterospadowym dachem z narożnymi wieżyczkami. Pałac posiadał dwutraktowy układ pomieszczeń. Na piętrze mieściły się sala myśliwska, biblioteka, jadalnia i pokoje właścicieli. Budowlę zniszczono w 1945 roku, a potem rozebrano. Dziś w tym miejscu znajduje się boisko.

Najbardziej znanym mieszkańcem wsi był Alois Erdtelt, malarz żyjący na przełomie XIX i XX wieku. Artysta urodził się 5 listopada 1851 roku, zmarł w 18 stycznia 1911 roku w Monachium, gdzie pełnił funkcje profesora i nauczyciela Szkoły Rzemiosła Artystycznego. Był autorem wielu portretów, m.in. rodziny von Donnersmarck. Jak głoszą przekazy, jego dzieła zdobiły wnętrza pałacu w Wierzbniku, skąd następnie wędrowały do innych znawców sztuki.

Najcenniejszym zabytkiem Wierzbnika jest kościół pod wezwaniem Świętego Michała Archanioła z XIV wieku. W kolejnym stuleciu powstało prezbiterium. Kościół został przebudowany w 1638 roku, wówczas był zbudowany z kamienia i drewna. Kolejne prace były prowadzone w 1766 roku. Jest to budowla późnobarokowa z gotyckimi murami i wieżą po zachodniej stronie. Wnętrze zdobi późnobarokowy ołtarz z pierwszej połowy XVIII wieku. Ołtarze boczne, jak również klasycystyczna ambona, pochodzą z XIX stulecia. W kościele znajduje się również renesansowa płyta nagrobna Henryka Wachtela z XVI wieku, a na południowej ścianie zegar słoneczny z pierwszej połowy XIX stulecia. Tuż obok świątyni, pod kamiennym murem z czasów średniowiecza, znajduje się jeden z największych krzyży pokutnych na Śląsku.

W wiosce jest zabytkowy park - pozostałość po zabudowaniach zamkowych, z rzadkimi okazami drzew. W centrum stoi Publiczna Szkoła Podstawowa i przedszkole.

Wierzbnik słynie z bardzo prężnie działających organizacji: Ochotniczej Straży Pożarnej, Ludowego Zespołu Sportowego, Stowarzyszenia Rozwoju Wsi i Koła Gospodyń Wiejskich.