Wieś położona jest malowniczo w otoczeniu lasów i niewielkich pagórków. Po raz pierwszy w oficjalnych źródłach Jaszów pojawił się na początku XIV stulecia. Wówczas to, w 1302 roku, po raz pierwszy w dokumentach został wzmiankowany miejscowy kościół pod wezwaniem św. Anny. W drugiej połowie XVIII wieku budowla została przekształcona z wykorzystaniem wieży z przełomu XV i XVI wieku. Świątynia nie przetrwała w dawnym kształcie do czasów obecnych, gdyż uległa zniszczeniu w 1945 roku. Nowy kościół pod wezwaniem Podwyższenia Krzyża Świętego powstał po II wojnie światowej. Pozbawiony jest cech zabytkowych. Częściowo otoczony jest dawnym murem późnogotyckim.

Wieś początkowo należała do kamienieckich cystersów i wrocławskich biskupów. Potem została podzielona na dwie części pomiędzy prywatnych właścicieli. W XVIII wieku była własnością kapituły nyskiej i rodziny von Greifenstern, a w kolejnym stuleciu rodzin von Gläser i von Friedenthal-Falkenhausen. Ostatnimi właścicielami wsi byli w latach 30. XX wieku bracia Moese.

We wsi przed wojną znajdowały się dwa dwory - siedziby właścicieli oraz dzierżawców majątku. Jeden z dworów został zniszczony w wyniku II wojny światowej, a drugi, znajdujący się we wschodniej części wsi, zachował się do dnia dzisiejszego. Piętrowa budowla powstała w XIX wieku w stylu eklektycznym. Dziś jest zamieszkana przez miejscowe rodziny.

 Cały teren otoczony jest lasami obfitującymi w ciekawe, chronione gatunki roślin. Okolice te są rajem dla zbieraczy owoców leśnych.